Prijanjati ili prianjati

U hrvat­sko­me je stan­dard­nom jezi­ku dobro pisa­ti samo pri­anja­ti. Riječ je o nes­vr­še­nom gla­go­lu nas­ta­lom pre­ma obli­ku pri­onu­ti (kod kojeg ne valja gri­je­ši­ti pišu­ći ga pri­oni­ti).

Obje ove rije­či ima­ju zijev (hijat). Riječ je o fonet­skoj poja­vi da se dva samo­glas­ni­ka nađu jedan do dru­go­ga. Iako se u govo­ru na mjes­tu hija­ta uglav­nom ume­će glas j, u pismu se to ne pro­vo­di uvi­jek − gla­go­li pri­onu­ti i pri­ja­nja­ti, kao i nji­ho­ve izve­de­ni­ce (pri­onu­će, pri­on­ljiv, pri­anjalj­ke, pri­anja­nje, pri­anjan), pri­mjer su toga.

pri­oni­ti pos­lu > pri­onu­ti poslu

Ova guma izvr­s­no pri­ja­nja na svim ces­ta­ma. > Ova guma izvr­s­no pri­anja na svim cestama.

Pri­ja­njalj­ke teme­lji­to očis­ti­te. > Pri­anjalj­ke teme­lji­to očistite.