Gruda ili grudva

U hrvat­sko­me stan­dard­nom jezi­ku pos­to­ji samo ime­ni­ca gru­da. Ova riječ svo­je podri­je­tlo vuče još iz pras­la­ven­skog jezi­ka, gdje je ima­la isti oblik. Gru­da ozna­ču­je zbi­jen, okru­glast dio naj­češ­će sip­ke tva­ri. Govo­ri­mo tako o gru­di sni­je­ga, gru­di sira, gru­di zem­lje, a u pre­ne­se­nom zna­če­nju i o rod­noj gru­di, to jest o domo­vi­ni.

Pre­ma osnov­noj smo ime­ni­ci izve­li gla­gol gru­da­ti, a iz nje­ga gla­gol­sku ime­ni­cu gru­da­nje. Tu je i pri­djev gru­dast („koji sadr­ža­va gru­de”) te gla­gol zgru­da­ti se („pos­ta­ti gru­dast, pre­tvo­ri­ti se u grudu”).

S obzi­rom na to da se u osno­vi ove tvor­be­ne poro­di­ce nala­zi riječ gru­da, ne gru­dva, ni obli­ci gru­dva­ti, gru­dva­nje, gru­dvast, zgru­dva­ti se… nisu dobri i ne valja ih upo­treb­lja­va­ti u hrvat­sko­me stan­dard­nom jeziku.

gru­dva sni­je­ga > gru­da snijega

tra­di­ci­onal­no gru­dva­nje > tra­di­ci­onal­no grudanje

Dje­ca se gru­dva­ju. > Dje­ca se grudaju.

Ilus­tra­ci­ja: Pixa­bay