Starigradski i starogradski

Oba su pri­dje­va dobra, ali ne zna­če isto. Pri­djev sta­ri­grad­ski nas­tao je pre­ma ime­ni­ci Sta­ri­grad. U Hrvat­skoj pos­to­je tri nase­lja koja se zovu Sta­ri­grad − u bli­zi­ni Kopriv­ni­ce, Senja i Zadra. Sta­nov­ni­ci se ovih nase­lja nazi­va­ju Sta­ri­gra­đa­ni (u jed­ni­ni Sta­ri­gra­đa­nin) i Sta­ri­gra­đan­ke.

Sta­ro­grad­ski se odno­si na Sta­ri Grad (nase­lje na oto­ku Hva­ru), Sta­ri grad (dio ili čet­vrt mno­gih gra­do­va) te opće­ni­to na bilo koji sta­ri grad ili sta­re gra­do­ve. Ime­na sta­nov­ni­ka ovih gra­do­va ili dije­lo­va gra­do­va gla­se Sta­ro­gra­đa­ni (jed­ni­na Sta­ro­gra­đa­nin) i Sta­ro­gra­đan­ke.

Kao što vidi­mo, prvi smo pri­djev tvo­ri­li pre­ma jed­noj rije­či, Sta­ri­grad, kojoj smo doda­li pri­djev­ni nas­ta­vak ‑ski. U dru­gom smo pri­mje­ru pri­djev tvo­ri­li pre­ma izra­zu koji se sas­to­ji od dvi­ju rije­či; u tak­vim se slu­ča­je­vi­ma rije­či vežu spoj­ni­kom ‑o-, a potom se doda­je pri­djev­ni sufiks (riječ je o složeno‑sufiksalnoj tvorbi).

Ilus­tra­ci­ja: qwesy qwesy, Wiki­me­dia Commons